Fotografia uliczna

Miasto zawsze mnie fascynowało.
Jako dziecko wychowywałem się na jego obrzeżach i każda wycieczka do centrum była podróżą życia.
Już wtedy czułem, że w labiryncie przecinających się ulic i zgiełku pędzących ludzi kryje się jakaś tajemnica.
Próbowałem ją odkrywać na wiele różnych sposobów. Kiedy dorosłem, eksplorowałem swoje rodzinne miasto namiętnie odwiedzając bary i puby, w których poszukiwałem sensu istnienia, dopatrując się go w pijanych dysputach uprawianych do późnych godzin porannych. Uciekałem na rowerze, ostrzyłem kolana izolując się od problemów życia codziennego. Odnajdywałem ulgę w kilometrach kurczących się pod kołami i krajobrazach miejskich mijanych po drodze. Czułem, że będąc wszędzie potrafię zrozumieć lepiej wszystko. Nie będąc nigdzie nie rozumiem niczego.
Widziałem wiele i obserwowałem mocno. Spędzałem całe noce przyglądając się dynamice miejskiej, a później całe dnie konfrontując życie w ciemności z życiem odkrytym.
Poszukiwałem historii oraz sposobu opowiadania o nich. Marzyłem o tym, aby stać się pośrednikiem pomiędzy miastem, a społeczeństwem.
Dopiero fotografia uliczna mi ten sposób pokazała.

Fotografia uliczna definiuje sposób patrzenia

Uważam, że każde przemieszczenie jest podróżą.
Każdy środek lokomocji, którego używamy do przemieszczenia jest filtrem, przez który oglądamy świat.
Inaczej widzimy otoczenie, w którym znajdujemy się podczas spaceru od tego samego otoczenia oglądanego przez szybę samochodu.
Kiedy wylatujemy z Poznania i lądujemy w Barcelonie doświadczamy szoku. Stajemy twarzą w twarz z innym klimatem oraz kulturą, której jeszcze przed chwilą nie było. Ona przed nami nie istniała. Zaglądamy do niej, jak spóźniony gość trafiając w sam środek imprezy, która rozwinęła się poza naszą percepcją.
Kiedy idziemy piechota w stronę Hiszpanii, wędrówka zajmuje dużo czasu. Jest męcząca i ciężka, ale pozwala nam być w każdym miejscu po drodze. adaptować się do otoczenia. Słyszymy rozmowy, uczestniczymy w krajobrazie, po którym stąpamy. Stajemy się jego częścią.
Niezależnie od sposobu transportu osiągamy ten sam efekt. Trafiamy do innego miejsca, ale nasze doświadczenia, wspomnienia, bagaż doświadczeń oraz sposób widzenia staje się zupełnie inny.
Samolot, rower czy samochód to środki transportu. Aparat trzymany w ręce to sposób patrzenia.
Narzędzie, które pozwala nam widzieć i interpretować świat w innych kategoriach niż ten znany nam z życia codziennego. Kiedy się nim posługujemy, orientujemy się że dzielnica, w której się wychowaliśmy wygląda zupełnie inaczej, a historie które trwają ułamki sekund i rozgrywają się dookoła nas mogą zostać zatrzymane na wiele lat i opowiedziane w całości, oddając pełen szacunek dla ludzi, którzy w tych historiach trwają przez całe życie.

 

Fotografia uliczna : szukanie tematu

Ustaliliśmy już, że fotografia uliczna umożliwia nam poruszanie się po obrazach miasta w specyficzny sposób.
Daje możliwość opowiadania i przekształca nas w narratorów.
Kiedy zaczynałem interesować się tą dziedziną obrazowania, marzyłem o tym, aby opowiadać tak doskonale jak Vivian Meyer, Robert Frank czy Bruce Gilden.
Długo jednak nie potrafiłem odnaleźć 'swojej rzeczy’ w fotografii ulicznej.
Nie wiedziałem na czym się skupić i czego poszukiwać. Szukałem oczywiście, ale nie miałem przed sobą obrazów, które chciałbym odnaleźć.
Chodziłem po mieście z aparatem i uprawiałem próby, które dopiero po czasie zaczęły wiązać się spójnością.
W poszukiwaniach tematyki fotografii ulicznej odnalazłem samego siebie.
Spośród tysięcy nieudanych zdjęć selekcjonowałem setki udanych, a z pośród setek udanych wybierałem dziesiątki tych, które mają znaczenie.
Analizując znaczenie zorientowałem się, że…
Głównym tematem mojej fotografii ulicznej jest smutek.
Smutek, który noszę w sobie i muszę w jakiś sposób wylać. Podzielić się nim i poczuć, że zwracam uwagę na sytuacje, które są ważne.
Lubie poruszać temat starszych ludzi w życiu społecznym, skupiać się na biedzie, cierpieniu, czy nieszczęściu.
Świat, w którym żyjemy nie zamyka się w bańce naszych własnych doświadczeń. Uważam, że jest wypełniony milionami codziennie mijanych historii, które mogą pozostać niezauważone. Wykonując zdjęcie zwracam uwagę rzeczy, które są moim zdaniem ważne.

Koncentracja na symbolach

Człowiek jako jedyny z ssaków doświadcza przyjemności posługiwania się symboliką.
Ja piszę bloga, Ty go czytasz, litery są uniwersalnymi symbolami, które rozumiemy.
W życiu codziennym zauważamy o wiele więcej symboli, które mają swoje znaczenie, jeśli zostaną uchwycone w odpowiedniej kompozycji. Banery, napisy, torby, przedmioty niesione przez ludzi. Wszystkie one są znakami, którymi możemy dowolnie dysponować budując obraz.

Portret uliczny

Oprócz opowiadania o sytuacjach możemy opowiadać o ludziach.
Co najbardziej mówi o człowieku? Portret.
Uprawianie fotografii ulicznej to świetna okazja do portretowania spotkanych ludzi i dzięki zdjęciom poznawania ich.

Złap moment

Często, aby wykonać dobre zdjęcie wystarczy być gotowym. Naprawdę. Stan gotowości jest ważniejszy, niż nam się wydaje.
Włączony aparat trzymany w ręce, czujne oko i znajdowanie się w odpowiedniej chwili pozwala na stworzenie świetnego zdjęcia.

Dynamika miasta jest jak rzeka wpadająca do morza.
Wody mieszają się ze sobą i tworzą zawirowania.
Nurty generują kształty, które trwają tylko przez chwilę, a aparat niczym zimny prąd atmosferyczny pojawia się na wybrzeżu, aby zamrozić kształt i pozwolić mu utrzymać się dłużej. Nurt opiera się prawom fizyki i jest wyciągany z wody, aby móc zawisnąć na ścianie.

Chcesz zobaczyć więcej zdjęć ulicznych?
Sprawdź aktualności na moim instagramie (link)
Zajrzyj do galerii ulicznej (link)
lub obczaj film o fotografii ulicznej na youtube (link)